Nie można powiedzieć, że nie ma niemowlęcia czy starszego dziecka, które nie chorowałoby na zapalenie dróg oddechowych. W zdecydowanej większości przypadków zapalenie dróg oddechowych jest wywołane przez wirusy, dość rzadko — przez bakterie. U wielu dzieci zapalenie dróg oddechowych występuje kilkakrotnie w ciągu roku. U normalnego dziecka może występować od 3 do 6 razy w ciągu roku. Dopiero po przekroczeniu tej liczby zachorowań, możemy mieć powód do niepokoju.
Częstym zachorowaniom sprzyja: pierwsze zakażenie w najmłodszym okresie życia dziecka, przebywanie dziecka w dużych skupiskach (żłobki, przedszkola), nieprawidłowe odżywianie, złe warunki mieszkaniowe, przebywanie dziecka w pomieszczeniach, w których jest dym tytoniowy, przegrzewanych lub wysuszonych. Wszystkie wyżej wymienione warunki, w jakich przebywa dziecko, w największym stopniu przyczyniają się do częstych zachorowań. Przy zakażeniu wirusowym nie można polegać na zastosowaniu takiego czy innego antybiotyku, ponieważ nie działają one na wirusy. Wirusowe infekcje dróg oddechowych wymagają na ogół leczenia objawowego, czyli stosuje się leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne, w razie potrzeby przeciwbólowe.
Natomiast uzasadnione jest zastosowanie antybiotyku w razie zakażenia bakteryjnego oraz wystąpienia różnych powikłań, m.in. zapalenia ucha środkowego, zapalenia zatok bocznych nosa, zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli i zapalenia ropnego błony śluzowej nosa. W przypadkach niepowikłanych objawów zakażeń bakteryjnych, a takich jest najwięcej — wystarczy, aby dziecko leżało w łóżku, podawanie dużych ilości płynów, zapewnienie właściwego żywienia oraz całkowitego spokoju. Konieczne może okazać się wdrożenie antybiotykoterapii w takim przypadku.
Aby uchronić dziecko przed kolejnymi zachorowaniami, należy wyeliminować z otoczenia dziecka źródła zakażenia. Przykładem może być profilaktyka zakażeń w rodzinie, którą należy rozpocząć od leczenia osób mających stały kontakt z dzieckiem podatnym na zakażenia. Również sprawdzonym wyjściem jest wypisanie dziecka ze żłobka czy przedszkola i wychowywanie go w warunkach domowych.
Ważnym sposobem przeciwdziałania częstym nawrotom infekcji jest wzmocnienie sił obronnych dziecka, czyli leczenie zaburzeń odporności.
Istotne tutaj jest: unormowanie żywienia, nieprzegrzewanie, częste spacery na świeżym powietrzu, codzienne wietrzenie pomieszczeń, w których przebywa dziecko, nawilżanie powietrza w okresie grzewczym, usuwanie kurzu z pomieszczenia, podawanie odpowiedniej ilości witamin, całkowity zakaz palenia tytoniu w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko.